A torre de Hérculos á noitiña de hoxe

Meu afillao , o meu neno vai ó meu par , ó crepúsculo o sol fórxase por detrás do Olimpo Celta , relembrando a mitoloxia e as sagas irlandesas , relembrando ós forxadores de soños , de ouro , relembrando a Creidne o Deus celta dos Ourives . E volvendo ó mundo real , relembrando que para o meu neno este crepúsculo é sìmbolo de que maná será un novo amanecer .

O anoitecer do día do Eclipse

Foise poñendo o sol paseniño , e antes de se deitar de todo collin a miña nova cámara Nikon e chisquei cara os últimos raios do anoitecer .As sombras do nogueiro seco de Riba debuxanse na igrexa en dialogo de eternidade no sol do outoniño , camiño do inverno !

De min -Indice

Para os poemas e textos e máis palabras e opinión de PdL